تجمع ایرانیان ساکن تورنتو در حمایت از نسرین ستوده برگزار شد

جبهه متحد دانشجویی در کانادا:  تجمع ایرانیان ساکن تورنتو به همت جمعی از جوانان و دانشجویان شهر تورنتو در حمایت از نسرین ستوده، عبداله مومنی و مهدی خدایی امروز یکشنبه در میدان دانداس برگزار شد.

 این گردهمایی با فراخوان جبهه متحد دانشجویی و با حمایت مرکز بین المللی حقوق بشر (ICHR) همزمان با نزدیک شدن به زادروز نسرین ستوده وکیل حقوق بشری زندانی، عبداله مومنی فعال مدنی و مهدی خدایی دانشجوی زندانی در میدان معروف شهر تورنتو برگزار شد که با واکنش کانادایی ها روبرو شد.

حاضران با در دست داشتن تصاویری از این سه زندانی سیاسی و سر دادن شعار حمایت خود را نشان دادند و از کوشش های آنها تقدیر کردند. همچنین یکی از حاضران به نمایندگی از جمع به زبان انگلیسی دلیل تجمع را به رهگذران میدان پررفت و آمد دانداس (Dundas) توضیح می داد که با واکنش های خوبی روبرو شد.

تقدیر از نسرین ستوده و عبداله مومنی در تورنتو

تقدیر از نسرین ستوده و عبداله مومنی در تورنتو

جبهه متحد دانشجویی در تورنتو با حمایت مرکز بین المللی حقوق بشر در اقدامی سمبلیک در روز تولد نسرین ستوده و عبداله مومنی از آنها تقدیر می کند.

 این دو نهاد با همراهی جوانان و دانشجویان تورنتو به منظور تقدیر از کوشش های انسان دوستانه و آزادیخواهانه نسرین ستوده وکیل حقوق بشری و عبداله مومنی فعال سیاسی ، که هر دو در زندان به سر می برند، یکشنبه 29 ماه مه در ساعت 2 و نیم بعد از ظهر به مناسبت زادروز این دو عزیز در میدان دانداس دورهم جمع خواهند شد و تولد این دو زندانی وجدان را جشن خواهند گرفت

جبهه متحد دانشجویی از ایرانیان مقیم تورنتو درخواست می کند در این برنامه شرکت کنند.

وعده ما یکشنبه 29 ماه مه ساعت 2و نیم بعدازظهر در میدان دانداس وافع در تقاطع خیابان یانگ – دانداس

برای اطلاعات بیشتر با ایمیل

student.front.canada@gmail.com

و یا تلفن

6478608485

تماس برقرار کنید

پنجشنبه, می ۱۹, ۲۰۱۱فرخوان برای بزرگداشت مجید توکلی در سالروز تولد وی

جمعی از فعالان دانشجویی در تلاش هستند تا در آستانه سالگرد تولد مجید توکلی عضو انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر و شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت، پایداری وی را گرامی دارند.

به گزارش دانشجونیوز این فعالان دانشجویی در فراخوان خود گفته اند: "ما جمعی از فعالان دانشجوئی، هم دانشگاهیان و دوستان مجید توکلی، در سالگرد ٢۵ سالگی تولد مجید توکلی بر آن شده ایم تا در حمایت از فکر، قلم، اراده و ایمانش، به ادامه بازداشت غیرقانونی اش اعتراض کنیم و یکصدا خواهان آزادی بی قید و شرط این فعال دانشجوئی شویم."

دوستان مجید توکلی با ایجاد این کمپین اعلام کرده اند آماده دریافت نوشته، پوستر، قطعه ویدئویی و یا هر اثر هنری خطاب به مجید توکلی هستند.

همچنین از "ارسال نامه و یا گرفتن تماس با خانواده رنجدیده مجید توکلی که اکنون ماه هاست از ملاقات و صحبت تلفنی با وی محروم بوده اند" و یا "انجام هر گونه اقدام نمادین دیگر بطور جمعی یا فردی"، از روش های مورد نظر این کمپین نام برده شده است.

متن فرخوان این کمپین که در اختیار سایت دانشجونیوز قرار گرفته به شرح زیر است:

مجید توکلی، یکی از سرشناس ترین فعالان دانشجوئی در سال های گذشته، در یکم خرداد 1365 در شیراز بدنیا آمد. در سال 1383 در مقطع کارشناسی رشته کشتی سازی وارد دانشگاه امیرکبیر شد و اندکی بعد به عضویت انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر درآمد و فعالیت های خود را آغاز کرد. او از آغاز فعالیت های سیاسی خود تا کنون سه بار بازداشت شده و مجموعاً تاکنون بیش از سه سال را در حبس گذرانده و هم چنان در زندان رجائی شهر کرج در بند است. وی بارها در بیدادگاه های جمهوری اسلامی دفاعیه های بیادماندنی از خود ارائه داده و با وجود سخت ترین و طاقت فرساترین شکنجه های فیزیکی و روحی، هم چنان حتی در داخل زندان با انتشار بیانیه ها و دست نوشته ها و پیام ها، استوارانه به فعالیت سیاسی خود ادامه می دهد.

وی در دوران فعالیتش در انجمن اسلامی، سردبیری نشریه "خط صفر" و نیز همکاری با نشریات متعدد دیگر را در کارنامه خود دارد. وی در ماه های اول فعالیت خود در دانشگاه امیرکبیر از سوی مدیریت دانشگاه به دلیل فعالیت های سیاسی، با تعلیق از تحصیل و ممنوع الورودی به دانشگاه روبرو شد. مجید توکلی برای اولین بار چند روز پس از جعل نشریات دانشجوئی دانشگاه امیرکبیر بازداشت شد و ماهها تحت بازداشت غیرقانونی و انفرادی و سخت ترین شکنجه های روحی و جسمی قرار داشت. او سرانجام پس از 16 ماه حبس در مرداد 1386 آزاد شد.

وی هدایت گروه های مطالعاتی و فکری متعددی را در زمینه های گوناگون در داخل و خارج دانشگاه امیرکبیر به عهده داشت و بار دیگر در سالروز درگذشت مهندس بازرگان در 17 بهمن 1387 بازداشت شد و پس از چند ماه حبس انفرادی در اوایل خرداد 1388 آزاد شد. و بار دیگر در 16 آذرماه 1388 و پس از یک سخنرانی بیادماندنی در تجمع باشکوه بیش از هزار دانشجوی معترض دانشگاه امیرکبیر با ضرب و شتم بازداشت شد و تا امروز، بدون یک روز مرخصی در حبس بسر می برد و از حقوق اولیه یک زندانی سیاسی محروم است.

مجید توکلی در طول 25 سال زندگی خود در حالی با بازداشت طولانی مدت، انفرادی، شکنجه، تهدید و تعلیق از تحصیل و تبعید و دیگر فشارها و تهدید ها در مورد خانواده اش روبرو بوده است که همواره فعالیت های مسالمت جویانه و انتقادی را سرلوحه کار خود قرار داده و سلاح او قلم و کاغذ است. او در طول سال های اخیر بدلیل استواری و مقاومت بی نظیرش در برابر گونه های مختلف فشار از سوی دستگاه های امنیتی به عنوان یکی از نمادهای مقاومت دانشجوئی در ایران و خارج از ایران شناخته می شود.

از این رو، ما جمعی از فعالان دانشجوئی، هم دانشگاهیان و دوستان مجید توکلی، در سالگرد 25 سالگی تولد مجید توکلی بر آن شده ایم تا در حمایت از فکر، قلم، اراده و ایمانش، به ادامه بازداشت غیرقانونی اش اعتراض کنیم و یکصدا خواهان آزادی بی قید و شرط این فعال دانشجوئی شویم. در این راستا این گروه اعتراضی در سالروز تولد این مرد خستگی ناپذیر، از همه هم وطنان اعم از دانشجویان، فعالان سیاسی و حقوق بشری می خواهد که با هر روش یاد این دانشجو را گرامی بدارند. تدوین و انتشار هرگونه نوشته، پوستر، قطعه ویدئویی، اثر هنری در وب سایت های مختلف خطاب به مجید توکلی، ارسال نامه و یا گرفتن تماس با خانواده رنجدیده مجید توکلی که اکنون ماه هاست از ملاقات و صحبت تلفنی با وی محروم بوده اند و یا انجام هر گونه اقدام نمادین دیگر بطور جمعی یا فردی، از روش های مورد نظر این کمپین است.

آدرس ایمیل این کمپین:   releasemajidtavakoli@gmail.com releasemajidtavakoli@gmail.com این نشانی پست الکترونیک دربرابر spambot ها و هرزنامه ها محافظت می شود. برای مشاهده آن شما نیازمند فعال بودن جاواسکریپت هستید

آدرس صفحه های مرتبط با مجید توکلی در فیس بوک کمپین:

http://www.facebook.com/tavakolimajid

http://www.facebook.com/#!/pages/Free-Majid-Tavakoli/219334288096738

آزار و اذیت یک دختر 21 ساله در زندان قرچک ورامین

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: زندان قرچک ورامین که به تبعیدگاه زندانیان سیاسی زن تبدیل شده است علاوه بر وضعیت بسیاز نا مناسب بهداشتی و رفاهی محل تجمیع زندانیانی است که با جرایم سنگین، دوران محکومیت خود را سپری می کنند. همین اختلاط موجب ایجاد فشارهای زیادی به سایر زندانی ها شده که در پی آن یک دختر 21 ساله مورد حمله و آزار و اذیت چند زندانی دیگر قرار گرفته و به شدت مجروح شد.

روز سه شنبه در پی درگیری در سوله7 زندان زنان قرچک ورامین، چندین نفر از زندانیان این بند به دختر 21 ساله‌ای حمله‌ور شده و وی را مورد آزار و اذیت قرار دادند.

به گزارش رهانا، این آزار و اذیت در حالی اتفاق افتاد که سایر زندانیان و همچنین نگهبانان بند حضور داشتند و شاهد این ماجرا بودند، اما واکنشی نشان ندادند. وضعیت جسمی و روحی این زندانی21 ساله در پی این آزار و اذیت وخیم گزارش شده است.

مسئولین زندان که تنها شاهد وناظر این اتفاق دهشتناک بوده و هیچ واکنش در جهت جلوگیری از این اقدام به عمل نیاوردند حتی از انتقال این زندانی به بهداری خودداری کرده‌اند.

طی روزهای گذشته بسیاری از زندانیان از جمله زندانیان سیاسی زن همچون شبنم مددزاده، فریبا کمال‌آبادی، کبری بنازاده امیرخیزی، مریم حاجیلویی، مطهره بهرامی، مهوش ثابت و مریم اکبرزاده به این زندان منتقل شده‌اند. همچنین در طی این روزها گزارش‌های متعددی از وضعیت بد این زندان که دارای استاندارهای لازم نیست گزارش شده است، اما مسئوین سازمان زندان‌ها اقدامی در این زمینه انجام نداده‌اند.

رسانه های خبری هفته‌ی نامه‌ای از زندانیان سیاسی زن در این زندان را که شرحی از وضعیت این زندان داده بودند، منتشر کرده بود، که در قمستی از این نامه آمده بود:

“…زندان قرچک ورامین شامل هفت سوله است که هر سوله با تخت هایی به ظرفیت چند ده نفر تجهیز شده است. این در حالی ست که در هر کدام از این سوله ها بیش از 200 زندانی نگهداری می شوند. عدم وجود کوچک ترین سیستم، برای تهویه هوا، وضعیت اسف بار بهداشتی به نحوی که بوی فاضلاب و شدت گازهای ناشی از آن برای بسیاری از زندانیان ناراحتی های تنفسی جدی به وجود آورده است. دو سرویس بهداشتی برای بیش از200 نفر، دو اتاقک حمام برای همین تعداد از زندانیان در نظر گرفته شده. محدودیت های به وجود آمده به خاطر سرویس های بهداشتی، عملا باعث شده است تا بسیاری از زندانیان از محیط سوله و مابین تخت ها به عنوان “سرویس بهداشتی” استفاده کنند.
به دلیل نبود حتی یک شیر آب جداگانه زندانیان برای شستشوی لباس و ظروف خود باید از همین حمام و سرویس بهداشتی استفاده کنند. روزانه به اصطلاح “سه وعده” غذایی در سلف سرویس این زندان ارائه می شود.
مجددا از پرداختن به وضعیت بهداشتی سلف سرویس و کیفیت غذا اجتناب می کنیم و تنها این که در هفته گذشته به دلیل کمبود جیره غذایی، چندین بار وعده نامبرده به بسیاری از زندانیان نرسید. وعده مذکور نیز اغلب دو قرص نان خشک و یک سیب زمینی، و یا مقدار بسیار اندکی ماکارونی را شامل می شود. از آنجا که بسیاری از زندانیان کم سن و سال حتی زیر 18 سال نیز در این زندان نگهداری می شوند، به وضوح می توان مشکل سوءتغذیه جدی را در میان بسیاری ز زندانیان مشاهده کرد.”

گفتنی است تعدادی از خانواده های زندانیان سیاسی تبعیدی به زندان قرچک ورامین نیز، در اعتراض به وضعیت “غیر انسانی” و اسفبار عزیزان زندانی خود در آن زندان، طی روزهای اخیر به دادستانی مراجعه کردند، اما با عدم پاسخگویی مقامات روبرو شدند.

علی ملیحی به زندان اوین بازگشت

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: علی ملیحی، خبرنگار، عضو شورای سیاستگذاری و مسوول روابط عمومی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت)، که بعد از 15 ماه زندان بدون مرخصی، شش روز پیش به مرخصی آمده بود، عصر امروز به زندان اوین بازگشت. به گزارش ادوارنیوز، ملیحی در 20 بهمن سال 88 با هجوم نیروهای امنیتی به منزل وی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد و سرانجام در تاریخ 22 اردیبهشت سال 89 در شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه با اتهاماتی نظیر اجتماع و تبانی علیه نظام، تبلیغ علیه نظام، شرکت در تجمعات غیرقانونی، نشر اکاذیب و توهین به رییس جمهور محاکمه و به 4 سال حبس تعزیری محکوم گشت.

محکومیت غیرانسانی و سنگین 31 سال زندان برای دانشجوی زندانی

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: بنا بر آخرین گزارش های دریافتی، زندانی سیاسی بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت) مصطفی اسکندری با اتهاماتی واهی همچون «تشويش اذهان عمومی» و «مصاحبه با رسانه‌های بيگانه» به حکم سنگین 31 سال زندان محکوم گردیده است. به گزارش کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، این دانشجوی رشته پزشکی از بازداشت شدگان مراسم چهلم ندا آقا سلطان در بهشت زهرا می‌باشد که در هشتم مردادماه سال 88 به همراه همسرش، کبری زاغه دوست بازداشت و به حکم سنگین 31 سال زندان محکوم گردید. مصطفی اسکندری پس از بازداشت در هشتم مردادماه و با اتهاماتی نظیر «اقدام عليه امنيت ملی» و «تشويش اذهان عمومی» و «مصاحبه با رسانه‌های بيگانه» بازداشت و نهایتاً در سکوت رسانه‌های خبری، به 31 سال زندان محکوم گردید. وی در طول بازجویی‌ها در زندان اوین نیز به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته که در نتیجه این امر در طول بازجویی‌ها دچار شکستگی دنده و بینی گردید و پس از انتقال به زندان رجایی شهر کرج نیز به علت اعتراضات پیاپی خود به شرایط زندان و رفتار مسئولان زندان بارها از سوی مسئولان زندان به اعدام یا قتل توسط زندانیان اعدامی دیگر تهدید شد. مصطفی اسکندری بیش از 7 ماه را در انفرادهای 209 و 240 سپری کرده و سپس به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد و پس از سپپری کردن مدت ها انفرادی در سلول های انفرادی بند یک این زندان معروف به «سگدونی» هم اکنون در بند ویژه امنیتی این زندان به‌سر می‌برد. قاضی پیرعباسی، قاضی پرونده آقای اسکندری علاوه بر صدور حکم سنگین زندان برای این زندانی سیاسی با هدف فشار مضاعف بر وی، کبری زاغه دوست همسر آقای اسکندری را که وی نیز نزدیک به دو سال را در بازداشت بوده است با تهدید به صدور حکم سنگین زندان وادار به طلاق از این زندانی سیاسی می‌کند. اسکندری فروردین ماه سال گذشته نیز با انتشار نامه‌ای از زندان رجایی شهر کرج خواستار اعزام یک نماینده ویژه از سوی دادگاه جنایی بین المللی لاهه برای ملاقات با وی و دیگر زندانیان سیاسی و همچنین رسیدگی به جنایات مقامات جمهوری اسلامی گردید.

 

تازه ترین گزارش ها از اعتراضات دانشجویی در ۲۵ اردیبهشت ماه

جبهه متحد دانشجویی
دو شنبه 9 مه 2011

اعلام حمايت جمعی از اعضای انجمن دانشگاه بهشتی و فعالان دانشجويی دانشگاه علامه از بهار اعتراضات ۲۵ ارديبهشت ماه
بنا به گزارش صفحه فيس بوک ۲۵ ارديبهشت ماه جمعی از دانشجويان دانشگاه علامه و همچنين جمعی از اعضای انجمن اسلامی دانشگاه شهيد بهشتی با صدور بيانيه هايی رسمی از بهار اعتراضات دانشجويی اعلام حمايت نموده و دانشجويان دانشگاههای خود را دعوت به اعتراض در اين روز نمودند. بنا براين گزارش بعد از صدور بيانيه ای از سوی جمعی از دانشجويان سبز دانشگاه شهيد بهشتی، جمعی از اعضای انجمن اسلامی اين دانشگاه با صدور بيانيه ای ، تاکيد نمودند که «ضمن حمايت قاطع خود از اين حرکت اعتراضی، از تمامی دانشجويان و دانشگاهيان ايران، به خصوص استادان و هم کلاسی های خود می خواهيم که در برابر ظلم ساکت نباشند و در اعتراض به فضای اختناق و نفاق شديد در جامعه،امنيتی شدن فضای جامعه و دانشگاه، برباد رفتن استقلال دانشگاه، در بند کردن جمع زيادی از فعالين سياسی، دانشجويان ،اساتيد ،معلمان، کارگران و ديگر اقشار مردم ، در روز ۲۵ ارديبهشت در کلاس های خود شرکت ننمايند ». متن کامل اين بيانيه به شرح ذيل می باشد :
به نام خدا
دانشگاهيان هميشه سردمداران آزادی خواهی و حق طلبی بوده اند. اين قشر برآمده از مردم هميشه تلاش کرده اند همزمان با روشنگری افکار عمومی، فرياد ملت های مظلوم باشند تا خواست شان را به گوش دولت ها برسانند. اما کسانی که صدايی جز صدای خود را نميتوانند بشنوند، می خواهند به زور اين فرياد را خاموش و محو کنند و به خيال خام خود می توانند انديشه های نادرست و خطا را با سرنيزه در ذهن های هشيار و بيدار جوانان فرو و اين انديشه ها را جايگزين آرمان ها کنند. امروز شاهد هستيم کسانی که از وضعيت امنيتی کشورهای منطقه و به خصوص بحرين شکوه و گلايه می‏کنند و داعيه حق خواهی مردم به پا خاسته منطقه را دارند، خود در کشور وضعيتی سخت گيرانه تر از وضعيت اين کشورها را به وجود آورده اند. اين وضعيت در دانشگاه که کانون فکر و انديشه است به مراتب شديدتر است چرا که آنان از فکرهای ما می ترسند. اما گويا فراموش کرده اند که اينگونه برخوردها نه تنها خواسته هايشان را برآورده نمی کند بلکه باعث اتحاد و انسجام بيشتر حق خواهان می شود.
در اين ايام که دانشگاهيان سراسر کشور تصميم گرفته اند در روز يکشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۰ در اعتراض به امنيتی شدن فضای علمی-فرهنگی دانشگاه ها، سر کلاس های خود حاضر نشوند. ما جمعی از دانشجويان و اعضای انجمن اسلامی دانشگاه شهيد بهشتی نيز ضمن حمايت قاطع خود از اين حرکت اعتراضی، از تمامی دانشجويان و دانشگاهيان ايران، به خصوص استادان و هم کلاسيهای خود می خواهيم که در برابر ظلم ساکت نباشند و در اعتراض به فضای اختناق و نفاق شديد در جامعه،امنيتی شدن فضای جامعه و دانشگاه، برباد رفتن استقلال دانشگاه، در بند کردن جمع زيادی از فعالين سياسی، دانشجويان ،اساتيد ،معلمان، کارگران و ديگر اقشار مردم ، در روز ۲۵ ارديبهشت در کلاس های خود شرکت نکرده و در يک اقدام هماهنگ با ديگر دانشگاهها در يک اعتصاب سراسری شرکت کنند باشد که اين اقدام اخطاری باشد به اقتدارگرايان و انحصار طلبان حاکم که دانشگاه زنده است و دانشجو بيدار.
والسلام
دانشجويان و اعضای انجمن اسلامی دانشگاه شهيد بهشتی تهران
همچنين جمعی از دانشجويان دانشگا ه علامه تهران با اشاره به فضای خفقان ايجاد شده توسط اقتدارگرايان در دانشگاهها در پاسخ به اين اقدامات سرکوبگرايانه خواستار شرکت دانشجويان دانشگاه خود در اين حرکت اعتراضی گشتند و تاکيد داشتند که « پاسخ ما به اين اقدامات سرکوبگرانه ما همان جمله يار دربندمان مهديه گلروست که گفت :« دانشگاه اين آخرين سنگر آزادی بايد زنده بماند.» . متن اين بيانيه به شرح ذيل می باشد
به نام خدای آزادی
روزهايی را می گذرانيم که اقتدارگرايان بدين جهت که از قبل سرکوب ، طرفی نبسته اند و دانش و آگاهی را نفی خود می شمارند، بيش از پيش به سرکوب دانشجويان به مثابه پيکره واحدی از يک جنبش آزادی خواهی برآويخته اند. آنقدر که با آگاهی از لطمات اين حرکات و انعکاساتی که به دنبال دارد ، گريزی از آن ندارند.صدور احکام تعليق ، اخراج دانشجويان و اساتيد فرهيخته و فشارهای انظباطی نه چيز تازه ای است نه تعجب برانگيز ! حتی مسائل صنفی به عنوان دستاويزی برای اعمال فشار روی دانشجويان مورد استفاده قرار می گيرد. پاسخ ما به اين اقدامات سرکوبگرانه ما همان جمله يار دربندمان مهديه گلروست که گفت :« دانشگاه اين آخرين سنگر آزادی بايد زنده بماند.» از اين رو در همبستگی با تمامی دانشجويان و دانشگاهيان اعلام می کنيم با اعتصاب در روز ۲۵ ارديبهشت ، به اين حرکت اعتراضی و هماهنگ می پيونديم و صدای اعتراض خود را نسبت به شرايط موجود و جو خفقان دانشگاه ها، اين سنگر امن آزادی و عدالت هرچه رساتر سر می دهيم. لازم به ذکر است فعاليت در زمينه آگاه سازی و تبليغات در اين روز ، از اهميت بالايی برخوردار خواهد بود. ياران دبستانی ، ما دانشجويان دانشگاه علامه پيشاپيش دست شما را به ياری می فشاريم و شما را در روز ۲۵ ارديبهشت چشم به راهيم.
ارديبهشت ۱۳۹۰ جمعی از دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايی
بنا به گزارش صفحه فيس بوک ۲۵ ارديبهشت تا کنون بيست و پنج دانشگاه کشور برای شرکت در اين حرکت اعتراضی اعلام آمادگی نومده اند
• جمعی از دانشجویان کرد و مازندرانی از اعتراض سراسری ۲۵ اردیبهشت در دانشگاه ها حمایت کرده اند ...
دوشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹۰ - ۹ می ۲۰۱۱
اخبار روز: حمایت های گروه های دانشجویی از تظاهرات سراسری اعتراضی در روز ۲۵ اردیبهشت ماه ادامه دارد. در تازه ترین واکنش ها، جمعی از دانشجویان کرد و مازندرانی از این حرکت اعلام حمایت کرده اند.
بیانیه جمعی از دانشجویان کرد در حمایت از بهار اعتراضات دانشجویی ۲۵ اردیبهشت ماه بنا بر اعلام صفحه فیس بوک ۲۵ اردیبهشت ماه جمعی از دانشجویان کرد ضمن صدور بیانیه ای اعلام حمایت خود را از این حرکت اعلام نموده و خواستار « آزادی زندانیان سیاسی دربند، لغو حکم اعدام، برچیده شدن قضای پلیسی و امنیتی حاکم بر فضای ایران و کردستان، احقاق حقوق ایرانیان منطبق با موازین حقوق بشر، آزادی بیان و آزادی مطبوعات و رسانه ها، آزادی فعالیت احزاب سیاسی، به رسمیت شناخته شدن حق تعیین سرنوشت و تنوعات زبانی – فرهنگی ، آزادی زنان و رفع تبعض جنسیتی، رفع فشار بر اقلیت های مذهبی» شدند. متن این بیانیه به شرح ذیل می باشد :
با روی کار آمدن دولت کودتا در ایران و حوادث پس از انتخابات، فضای سیاسی – اجتماعی ایران بیش از پیش پلیسی و امنیتی شد. فعالین سیاسی، دانشجویی، مدنی، روزنامه نگاران و ... به بهانه هایی واهی بازداشت و به حبس های طولانی مدت محکوم شدند. آمار زندانیان سیاسی به بیشترین حد خود رسید، اعدام های سیاسی رو به فزونی گرفت و فضای پلیسی و امنیتی بر جامعه مستولی گشت. بعد از انتخابات دهم، جمهوری اسلامی آشکارا دیدگاه اقلیتی خودکامه را به جامعه تحمیل کرد و با شکنحه، زندان، اعدام و ... سعی در به کنترل در آوردن جامعه کرد. مردم آزادیخواه ایران با تمامی محدودیت های موجود در چند مقطع توانستند با حضور خود در خیابان، اعتراض خود به اتفاقاتی به وقوع پیوسته را نشان دهند و تجمعاتی آرام و به دور از خشونت را برگزار کنند. با همه این توضیحات، بعد از انتخابات فضای سیاسی- اجتماعی ایران بیش از پیش امنیتی و پلیسی شد. آزادی بیان و آزادی های سیاسی و اجتماعی بیش از پیش محدود شد و جامعه عملا به دو بخش خودی و غیرخودی تقسیم شد.
دایره خودی ها نیز هر روز محدودتر گشت. در این بین وضعیت کردستان و فضای سیاسی - اجتماعی آن بیشتر از هر دوره ای پلیسی و امنیتی شد. صدها فعال سیاسی، مدنی و دانشجویی بازداشت و به احکام سنگین محکوم شدند.
چندین نفر نفر به اعدام محکوم شدند و حکم چند نفر از آنها به اجرا در آمد. احسان فتاحیان، فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی، علی حیدریان و... اعدام شدند. دهها نفر مجبور به ترک وطن شدند. هر وجدان آزادی در مقابل وضعیت بوجود آمده احساس مسئولیت کرده و سعی بر کنش و فعالیتهایی برای متوقف کردن این روند می کند.
بر همین اساس:
ما دانشجویان کرد دانشگاه های ایران همگام با سایر دانشجویان دانشگاه های ایران از تمامی دانشجویان از اعتصاب سراسری دانشجویان در روز ۲۵ اردیبهشت حمایت می کنیم و خواسته های خود را به شرح زیر بیان می داریم: آزادی زندانیان سیاسی دربند، لغو حکم اعدام، برچیده شدن فضای پلیسی و امنیتی حاکم بر فضای ایران و کردستان، احقاق حقوق ایرانیان منطبق با موازین حقوق بشر، آزادی بیان و آزادی مطبوعات و رسانه ها، آزادی فعالیت احزاب سیاسی، به رسمیت شناخته شدن حق تعیین سرنوشت و تنوعات زبانی – فرهنگی ، آزادی زنان و رفع تبعض جنسیتی، رفع فشار بر اقلیت های مذهبی.
پیوستن دانشجویان دانشگاه مازندران به اعتصاب سراسری ۲۵ اردیبهشت و طرح پیشنهادهایی استراتژیک بنا به گزارش صفحه فیس بوک بیست و پنج اردیبهشت دانشجویان مازنداران در پی فراخوان عمومی دانشجویان پلی تکنیک برای پیوستن به اعتراضات دانشجویی اردیبهشت ماه با صدور بیانیه ای اعلام آمادگی نمودند. در این بیانیه علاوه بر تاکید و حمایت از اعتراض راهکارهایی برای گسترش دامنه اعتراضات پیشنهاد شده است .
متن این بیانیه بشرح زیر می باشد:
فشارهای حکومت ایران و نهاد های وابسته به ان بر نهاد دانشگاه، دانشجویان و اساتید مستقل همچنان ادامه دارد. سرکوب های گسترده ای که در سطح ملی از شانزده اذر ٨٨ به این سو روز بروز بر شدت ان اافزوده می گردد. روزها و ماه هایی که کمتر فعال دانشجویی ای از احکام انظباطی، زندان، احضار و... در امان مانده است. دانشگاه مازندران نیز که در تمامی این سال ها یکی از بازوهای مهم و تاثیرگذار جنبش دانشجویی ایران بوده، در دو سال اخیر نیز با وجود تمامی هزینه هایی که بر پیکرش تحمیل شده همجنان استوار و مصمم به راه خویش ادامه می دهد.
سخن در این روزهای ننگینی که که تمامیت خواهان برای ملت ایران رقم زده اند، بسیار است اما ما هم اکنون ترجیح می دهیم سخن را کوتاه کرده و با گذر از مقام نارضایتی که کسی در فراگیر بودن ان تردیدی ندارد، ۲۵ اردیبهشت ماه را به فرصتی تبدیل کنیم که در عمل کنش جمعی و اعتراضی مان به وضع موجود را به رخ مسببان ان بکشانیم.
برخی از دولتمردان ایران شرایط کنونی را پیچ اخر تاریخ می نامند، اری ما نیز بر همین باوریم اما با رویکردی دیگر. به باور ما شرایط استبدادی کنونی اخرین پیچی ست که جنبش دیرپای دموکراسی خواهی در ایران با گذر از ان به سرمنزل مقصود خواهد رسید.
تاریخ در حال رقم خوردن است، خاورمیانه ابستن حوادثی ژرف و تاریخ ساز هست، چهره ی دیگری از ان در حال شکل گرفتن است، ما بر این باوریم در قرن بیست و یکم و در شرایطی که جنبش های اجتماعی در اقصی نقاط دنیا از هم الهام گرفته و به هم یاری می بخشند، همکاری خرده جنبش ها در کشورهای مختلف منطقه می تواند هزینه ی سرکوب برای این دولت ها را بالا برده و همچنین بر حمایت های بین المللی از ان ها بیفزاید.
ما جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه مازندران با تاکید بر این که هیچ گونه مرزبندی بین فعالین داخل و خارج از کشور قائل نیستیم، اعلام می داریم انتظار و درخواستی بزرگ از فعالین دانشجویی خارج از کشور داریم و ان هم ایجاد پل های ارتباطی مستحکم بین جنبش دانشجویی ایران و سایر کشورها- علی الخصوص کشورهای همجوار-می باشد، شاید زیباترین تصاویری که مستعد خواهد بود در تاریخ مبارزه با دیکتاتوری ها درج گردند اعتصاب های دانشجویی ست که حتی بصورت نمادین و مقطعی با اهدافی مشترک در یک روز معین در چند کشور همجوار و حتی غیرهمجوار می تواند صورت گیرد. نیک می دانیم که براورده شدن این خواسته اسان نیست اما توانایی اش را در بزرگانی که در خارج از کشور سکونت دارند می بینیم و به عملی شدن ان ایمان داریم.
پیشنهادی نیز به همراهانمان در دیگر دانشگاه های ایران داریم، خرده جنبش ها و حتی جنبش کلان اجتماعی سیاسی ایران بارها و بارها با حرکت ها و کنش های جمعی مقطعی ای مواجه بودند که بدلیل استمرار نیافتن، هزینه های تحمیلی اش بر دستاورد ها فزونی گرفت، ما نیز معتقدیم اعتصاب و تحریم کلاس های درس طرحی ست معقول و کم هزینه، اما امید داریم این روند ادامه یابد و تنها برای خالی نبودن عریضه و قدرت نمایی در برابر هیئت حاکمه تلقی نگردد.
این اعتصاب ها باید بصورت هفتگی ادامه یابد و پیشنهادمان این است که چون در بسیاری از دانشگاه ها طی یک ترم بیش از یک غیبت در یک درس مجاز نمی باشد، می توان تدابیری همچون تغییر روزهای اعتصاب بصورت گردشی اندیشید تا مشکلی متوجه دانشجویان کنشگر نگردد. استمرار در تاکید و مقاومت بر سر مطالباتمان است که پیروزی را نصیب ما خواهد کرد...
شایان ذکر است که دانشگاه مازنداران سابقه قابل تقدیری در جنبش دانشجویی داشته و تا کنون دانشجویان این دانشگاه هزینه های بسیاری را در راستای آرمان های جنبش دانشجویی پرداخته اند. فضای به شدت امنیتی در این دانشگاه در هفته های اخیر بسیار خبرساز بوده است و دانشجویان این دانشگاه قصد دارند در روز ۲۵ اردیبهشت ماه دست به تجمعی اعتراض آمیز در راستای شکستن این فضا بزنند.